Oppdatering

Ja, det er ei stund sidan eg blogga sist, så her kjem ei oppdatering.

På onsdag skulle eg egentlig til bup, men timen beli avlyst, og eg holdt på og bryte totalt sammen midt i sentrum (der som bup er). Eg måtte reise inn der uansett fordi mamma trodde eg skulle shoppe veldig tidlig. Men i alle fall, heile dagne såg ut til å gå i vasken når timen blei avlyst, men dagen blei verre. Eg har aldri grene i offentlighet før, men då satt eg og grein på bussen. Heldigvis var det ikkje meir enn nokre tårer, men augene var heilt fulle. Og for å vera ærlig hadde eg planer om å gå og kjøpe ein pakke paracet og sluke heile greiene, berre for å føle noko anna enn eg gjorde der og då. Men eg gjorde ikkje det. Gjekk rundt i byn og shoppa. Aleine.... Og heilt ærlig er de tveldig befriende, ingen som masar og eg kan gjer akkurat som eg vil. Etterkvart møtte eg ei veninne, og me gjekk og hengte i byn nokre timar, og spiste, før eg tok bussen heim igjen. Dagen som hadde begynnt jævlig blei faktisk betre. Men eg grein meg i søvn fordi eg grua meg til morgondagen..

Torsdag var det tidlig opp og inn på gamleskulen min, syns det var utrulig kjekt å møte alle lærarane igjen, spesielt ho som eg snakka masse med då. Det var kjekt å sjå ho, og det gjorde ikkje noke at ho ikkje hadde så god tid. Det visste at ho levde og ikkje berre er er automatisk skrivemaskin som svarar på e-postane mine. Seinare den dagen fekk eg foresten bevis på kor god eg er til å skjule korleis eg har det. Eg sendte melding til gamlelæraren min og sa at det var kjekt og sjå ho. Så får eg til svar at: Det var kjekt og sjå doke og, synd eg hadde dårleg tid, men doke såg ut til å kose doke. Ho veit jo at eg slit og at eg som oftast latar som, men ho pleier å sjå det, så eg valgte og ikkje kommentere det egentlig. Eg har vel spart opp på energien i sommar så eg har mykje meir energi til å late som. Det er den verste dagen eg har hatt på lenge, sjølv om det var utrulig godt å berre sjå ho igjen. Men eg merkar at det tærer på og late som, resten av dagen var eg totalt utslitt og klarte ikkje gjere noko ting. Ikkje eit smil og ikkje nokonting. Klarte å late som i små perioder, men ikkje heile timer i strekk. Gråt meg i søvn denne dagen og, fordi eg savna gamlelæraren min og syns det var utrulig merkelig å sjå ho ta med seg nye elevar.

I dag er ikkje så mykje og sei noke om. Kanskje det at gamlelæraren min kjørte forbi meg, og eg veit ho såg meg, men ho kjente meg ikkje igjen:P Men ikkje så rart siden eg har forandra meg ganske drastisk frå i går... Det var litt komisk må eg innrømme, eg må huske og sei det til ho neste gong eg ser ho, håper ikkje det blir alt for lenge til...