Eg er ikkje til å stole på

Ikkje det at eg forteller hemmeligheter videre eller noke sånn, eg er til å stole på på den måten, seier aldri noko som kan skade ryktet til nokon videre. Det blir liksom lavmål. Eg kunne funnet på og spre rykter når eg er sur, men ikkje faen om eg setter ut noko som nokon har betrodd meg, uansett kva dei har gjort mot meg.

Men eg har berre lause avtalar. Skikkelig lause. Sånn som i dag hadde eg ein avtale med ein kompis, skulle KANKSJE sjå film, legg mekre til kanskje. Eg hadde sagt kanskje. Og veit ud kva eg gjorde i dag? Eg avlyste. Ja, eg avlysert ting som ikkje er fast avtalt. Fordi eg ikkje orkar. Orkar ikkje gå i dusjen, kle på meg og sminke meg. Det er mykje lettare å sitta hieme foran dataen og leke seg, eller kva du no meiner eg gjer med dataen. I dag har eg jobba med bloggen, ikkje sagt eit ord til nokon. Eg trivest aleine, men no dirver eg på å isolera meg.

Om doke skal lage planar med meg er doke nødt til å fastsette dei. Ikkje lage nokon kanskje planar, for då orkar eg ikkje. Då avlyser eg. Eg er lsiten, VELDIG sliten. Kroppen vil ikkje føøgje meg lengre egentlig.

Så poenget med dette innlegget var vel og sei at om doke skal legge planar der eg er med, må doke fastsette dei til ein dag, og ikkje bare gjere det til ein kanskje plan. Då avlyser eg....